'Te quiero'
Blijf op de hoogte en volg Irene
03 Maart 2015 | Nicaragua, Masaya
We zijn weer een paar weken verder en in die tijd is er vanalles gebeurd. Ik heb nog een week op het project gewerkt. Een hele andere week dan de eerste... Er komen ontzettend veel kinderen op het project af, bijna meer dan we aankunnen. Het project was tot voor kort, een jaar geleden, naast de vuilnisbelt. Sinds een jaar is de vuilnisbelt weg en hebben de mensen een huisje gekregen en is ook het project naar een ander deel van de wijk verhuisd. Het klinkt misschien luxe, allemaal een huisje, maar deze mensen en kinderen zijn op de vuilnisbelt geboren en de kinderen gingen tot voor kort helemaal niet naar school. Aan de buitenkant lijkt het allemaal veel beter, maar achter de deuren is er eigenlijk niks veranderd. De gezinnen weten niet hoe ze om moeten gaan met het hebben van een huisje. Kinderen gaan naar publieke scholen, maar daar is heel weinig controle, een kind kan gewoon niet naar school gaan en wordt niet gemist. Af en toe als ik dan vraag wat voor huiswerk de kinderen hebben, zeggen ze: 'Ik ben niet naar school geweest.' 'Waarom dan niet?' ' M'n moeder heeft niet gezegd dat ik moet gaan.' of 'M'n moeder is aan het werk.' of 'Ik zat samen met m'n broertje in huis en mama had de deur op slot gedaan'. Door het verdwijnen van de vuilnisbelt is er veel in de wijk veranderd en dit heeft ook heel veel invloed op het project. Er is veel behoefte aan de hulp die er geboden wordt, maar doordat er zoveel kinderen komen is het lastig waar we moeten beginnen. Het team hier zegt soms 'het lijkt wel alsof we weer van vooraf aan moeten beginnen met structuur en regels aanbrengen'. We willen iedereen geven wat ze nodig hebben, op dit moment zijn we aan het zoeken hoe we structuur gaan aanbrengen.
Daar was ik allemaal mee bezig totdat ik ziek werd twee weken geleden. Ik dacht zomaar een dagje, misschien twee dagen ziek te zijn en wilde weer zo snel mogelijk terug naar het project. Na vijf dagen ziek zijn, nauwelijks eten en drinken, ben ik toch maar naar het ziekenhuis gebracht. Het bleek dat ik een behoorlijke darminfectie had waardoor m'n alvleesklier ook wat was aangetast/ontstoken. Doordat ik de hele week nauwelijks eten en drinken binnen had kunnen houden was ik uitgedroogd. Ik heb tweeënhalve dag in het ziekenhuis aan het infuus gelegen, 6,5 liter vocht toegediend gekregen, pijnstilling en antibiotica. In Nederland nog nooit in een ziekenhuis gelegen en daar lig je dan in Nicaragua. Kan weer wat van m'n lijstje afstrepen ;). Het gaat nu stukken beter met me, langzaamaan weer dingen oppakken. Af en toe is het wel frustrerend, het liefst wil ik zo snel mogelijk weer aan de slag, maar waarschijnlijk zit ik nog een weekje thuis. Gelukkig is Janneke, oprichtster van het project, deze week aangekomen. Ik zit deze week bij haar in huis zodat ik vanaf haar laptop, de mijne is er mee gestopt, dingen vanuit huis voor het project kan doen. Heel fijn dat ik me op deze manier nuttig kan maken! Er wordt hier goed voor me gezorgd en ik word door iedereen in de gaten gehouden, erg gezellig hier in huis en ik word volgestopt met eten om weer aan te sterken.
Verder blijf je hier met blond haar en blauwe ogen een opvallende verschijning. Pas liep ik in de supermarkt en kwam er ineens een jongetje van zo'n 4 jaar aan m'n benen hangen en en zei 'Te quiero, te quiero' ( Ik hou van je, ik hou van je). Vervolgens loopt het jongetje naar z'n vader toe en geeft hem een high-five. Ik moest er wel om lachen, maar stond er wel even van te kijken. Gebeurt hier toch ook niet dagelijks. Het lijkt wel of de jongetjes hier op jonge leeftijd worden getraind om een buitenlandse aan de haak te slaan ;).
De volgende keer dat ik wat schrijf, hoop ik weer lekker op het project te werken!
Liefs,
Irene
Daar was ik allemaal mee bezig totdat ik ziek werd twee weken geleden. Ik dacht zomaar een dagje, misschien twee dagen ziek te zijn en wilde weer zo snel mogelijk terug naar het project. Na vijf dagen ziek zijn, nauwelijks eten en drinken, ben ik toch maar naar het ziekenhuis gebracht. Het bleek dat ik een behoorlijke darminfectie had waardoor m'n alvleesklier ook wat was aangetast/ontstoken. Doordat ik de hele week nauwelijks eten en drinken binnen had kunnen houden was ik uitgedroogd. Ik heb tweeënhalve dag in het ziekenhuis aan het infuus gelegen, 6,5 liter vocht toegediend gekregen, pijnstilling en antibiotica. In Nederland nog nooit in een ziekenhuis gelegen en daar lig je dan in Nicaragua. Kan weer wat van m'n lijstje afstrepen ;). Het gaat nu stukken beter met me, langzaamaan weer dingen oppakken. Af en toe is het wel frustrerend, het liefst wil ik zo snel mogelijk weer aan de slag, maar waarschijnlijk zit ik nog een weekje thuis. Gelukkig is Janneke, oprichtster van het project, deze week aangekomen. Ik zit deze week bij haar in huis zodat ik vanaf haar laptop, de mijne is er mee gestopt, dingen vanuit huis voor het project kan doen. Heel fijn dat ik me op deze manier nuttig kan maken! Er wordt hier goed voor me gezorgd en ik word door iedereen in de gaten gehouden, erg gezellig hier in huis en ik word volgestopt met eten om weer aan te sterken.
Verder blijf je hier met blond haar en blauwe ogen een opvallende verschijning. Pas liep ik in de supermarkt en kwam er ineens een jongetje van zo'n 4 jaar aan m'n benen hangen en en zei 'Te quiero, te quiero' ( Ik hou van je, ik hou van je). Vervolgens loopt het jongetje naar z'n vader toe en geeft hem een high-five. Ik moest er wel om lachen, maar stond er wel even van te kijken. Gebeurt hier toch ook niet dagelijks. Het lijkt wel of de jongetjes hier op jonge leeftijd worden getraind om een buitenlandse aan de haak te slaan ;).
De volgende keer dat ik wat schrijf, hoop ik weer lekker op het project te werken!
Liefs,
Irene
-
03 Maart 2015 - 18:22
Rene Moor:
Hoi Irene,
Ben blij dat het weer beter met je gaat, we zaten ons allemaal zorgen te maken! Hoop dat het goed blijft gaan, en dat je snel weer aan de slag kunt!
Veel liefs vanuit het Engelse land!
Rene -
03 Maart 2015 - 18:49
Jiska:
Hoi Irene!
Wat een supergave verhalen! Heb ze allemaal gelezen en dacht reageer even haha :)
Geniet er nog lekker van en hoop dat je snel weer helemaal opgeknapt bent! &ik kijk uit naar je volgende verhaal.
Groetjes,
Jiska -
03 Maart 2015 - 19:43
Cora:
Had al gehoord van je ziekte. Toch wel even heftig zeg. Beterschap!
-
03 Maart 2015 - 21:35
Joost:
Ah, Ireen wat naar dat je ziek was!
Hoop dat je zo snel mogelijk weer lekker je ding kan doen!
Groetjes! -
04 Maart 2015 - 01:09
Colinda:
Zo, dat was schrikken! Goed om te horen dat het beter met je gaat. Verder tof om je reisverslag te lezen en te horen hoe je het ervaart. Hopelijk sterk je snel aan en blijf je genieten van alles wat je ziet/meemaakt! Liefs, Colinda -
04 Maart 2015 - 13:09
Hannah:
Houdt je taai, lieve ireen! -
05 Maart 2015 - 08:00
Christiaan:
Heee Irene!
Wat een verhalen allemaal zeg!
Ik hoop dat je snel er weer helemaal bovenop bent!
Geniet met volle teugen!
Chris -
19 Maart 2015 - 10:03
Tante Ineke Oom Jaap:
Hoi Irene,
Gaaf om de foto's te bekijken,je verhaal te lezen, wat zullen je ouders trots zijn, veel succes en geniet van de komende tijd
hartelijke groeten Tante Ineke Oom Jaap stolze
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
