Tienduizend redenen tot dankbaarheid!

Allereerst wil ik iedereen bedanken die geld gedoneerd heeft! Echt super! Voor degenen die het nog niet gedaan hebben en het nog graag willen doen, het kan nog steeds!

Ik ben inmiddels weer thuis, de tijd is echt ontzettend hard gegaan en heb de laatste tijd bijzonder weinig van me laten horen.. Nadat ik m’n ouders na een aantal weken eindelijk weer sprak op skype, was het eerste wat ze zeiden ‘Oh gelukkig, je leeft nog !’. De laatste weken had ik nauwelijks mogelijkheid tot verbinding met internet en hele drukke weken met alles afronden, vandaar..

Er is echt een ontzettend leuk afscheid voor me georganiseerd op het project, een dag met spelletjes, schminken, eten, drinken en cadeautjes. Voor mij genieten om de kinderen en de werkers zo te zien genieten. Heel leuk om mijn tijd daar zo af te sluiten!

Heel vreemd om weer thuis te zijn, aan de ene kant heel leuk om familie en vrienden weer te zien. Aan de andere kant ook wel heel lastig om alles achter te moeten laten en niet te weten wanneer je weer terug kan. Het zijn twee totaal verschillende werelden waarin ik leef en geleefd heb en dat is wel behoorlijk wennen.

Ik heb echt een onvergetelijke tijd gehad, iets wat niemand me ooit meer afneemt. Zes maanden heb ik een Nica-leven geleid. Een tijd van hele mooie momenten tot hele confronterende, van lachen tot huilen. Het is leven in een land van uitersten, zo mooi, maar ook zo arm. Een land waarin je altijd vieze voeten hebt, waarin je elke dag rijst eet, waarin het je niet verbaast als je een auto met een tweepersoonsbed op het dak voorbij ziet rijden, waarin je met z’n vieren op de motor kan rijden, waarin je je iedere dag afvraagt of je wel water zal hebben, waarin je wieldoppen van de auto worden gestolen terwijl je voor een stoplicht staat te wachten, waarin de straat in een rivier verandert als het regent, waarin de mensen God danken letterlijk voor het dagelijks brood, waarin je nooit privacy hebt, waarin je veel geduld moet hebben, waarin je in kratermeren zwemt, waarin je echt naar de dingen met humor moet kijken, waarin je bewust wordt van in wat voor letterlijke en figuurlijke rijkdom wij in Nederland leven, waar altijd het plan verandert, waarin er muizen, hagedissen en kakkerlakken door je kamer lopen, waar kinderen heel gelukkig worden van een papieren vliegtuigje, waarin het normaal is dat een jongetje van 7 jaar de was doet, waar je naar de MacDonalds gaat en midden in een kerkdienst beland, waarin mensen met de dag leven, waarin je heel blij wordt van een vies handje in de jouwe, waarin je de mango’s, avocado’s en bananen van de bomen in de tuin kan plukken, waarin mensen heel dankbaar zijn voor wat ze wél hebben, waarin het eten van een snicker echt genieten is, waar het zo warm is dat het zweet aan alle kanten van je afdruipt, waarin de bussen een wedstrijdje doen om zoveel mogelijk mensen in de bus te krijgen, waarin ik ontzettend veel geleerd heb, een land waarin… Zo zou ik nog heel veel dingen op kunnen noemen!

Iets om nooit te vergeten!

Tot snel,

Adios!